Misterium Męki Pańskiej

„I ubrali Go w purpurę, upletli koronę cierniową i włożyli Mu ją na głowę”

Okres Wielkiego Postu jest dla nas jako chrześcijan czasem wyjątkowym. Przez symboliczne 40 dni przygotowujemy się do poznania tajemnicy Zmartwychwstania Pańskiego. Szczególnie Wielki Tydzień zmusza nas do refleksji nad naszym życiem w kontekście Chrystusa, tego jak oddał swe życie na krzyżu, by nas zbawić.
By dobrze przygotować ludzi i sprawić, by dowiedzieli się naocznie jak wyglądała męka Pańska, organizowane są misteria paschalne – widowiska teatralne ukazujące Drogę Krzyżową Jezusa Chrystusa.

I w naszej parafii wierni mieli okazję uczestniczyć w misterium paschalnym. W dniu 27.03.2013r. o godzinie 18⁰⁰ mimo nie sprzyjającej aury, zgromadziliśmy się przed Kościołem pod wezwaniem św. Józefa, by móc obejrzeć, a nawet wziąć czynny udział w tym niezwykłym wydarzeniu.
Młodzież z miejscowego gimnazjum, liceum oraz nasi studenci pod kierunkiem ks. Pawła Pędzio wikariusza klimontowskiej parafii, reżyserem i pomysłodawcą wydarzenia przygotowali przy współpracy Gminnego Ośrodka Kultury spektakl, dzięki któremu mogliśmy osobiście przeżywać tajemnicę Męki Pańskiej. Misterium rozpoczęło się na dziedzińcu Kościoła Parafialnego od sceny sądu nad Jezusem (w rolę którego wcielił się ks. Paweł), dalej ruszyliśmy w Drogę Krzyżową pod Klasztor, gdzie nastąpiła scena ukrzyżowania i śmierci Chrystusa. Niezwykłą atmosferę wydarzeniu nadał blask ognisk oraz świec niesionych przez uczestników Misterium. Całe przedstawienie uświetnił znakomicie dopasowany podkład muzyczny oraz niezwykle dobrane stroje, dające widzowi możliwość „podróży w czasie” do wydarzeń sprzed 2000 lat. Samo misterium można określić jako bardzo dobrze przemyślane i przygotowane.
Widowisko to dostarczyło nam niesamowitych przeżyć, pomogło jeszcze raz rozważyć mękę Chrystusa, jej znaczenie dla nas – zwykłych ludzi, oraz zdać sobie sprawę z nieludzkości i niesprawiedliwości tłumu, który wydał Jezusa na śmierć. Dziś, po około dwóch tysiącach lat, możemy powiedzieć, że w sposób metaforyczny także znaleźliśmy się w tłumie sądzącym Pana, byliśmy cichymi widzami jego drogi na Golgotę, śmierci – a także Zmartwychwstania.

Oliwia Potocka